عکس پروفایل عیدت مبارک

عکس پروفایل عیدت مبارک با ایده های جدید زیبا و شیک که جایی ندیده اید در سایت الی مگ.امیدواریم این مطلب از سایت مدل ما مورد توجه شما قرار گیرد.

ریشه نوروز به دوران پیش از میلاد و حداقل به ۶ قرن پیش از آن بازمی گردد و جشنی است که آغاز سال نو و فرا رسیدن بهار را گرامی می دارد. این جشن باستانی با عناوین گوناگون اما مشابهی مانند نواروز معرفی شده است.

عید نوروز هر سال مصادف با ۲۱ مارس یا اول فروردین، در گوشه و کنار جهان و به ویژه در کشورهای پیرامون جاده ابریشم برگزار می شود. این کشورها شامل افغانستان، آذربایجان، هند، ایران، عراق، قرقیزستان، قزاقستان، پاکستان، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان و اوزبکستان می شوند.

این رسم، بیش از آنکه محدود به مرزهای جغرافیایی یا اعتقادات خاص باشد، نماد مشترکی از شکفتن حیات و زیبایی حلول بهار است. حدود ۳ هزار سال قبل از میلاد زمانی که کشوری به نام ایران وجود نداشت و قبل از دوره مادها و هخامنشیان، این جشن باستانی وجود داشته است.

در آسیای میانه و آسیای غربی ۲ عید به نام های آفرینش و رستاخیز وجود داشتند که اولی در اوایل پاییز و دومی در آغاز بهار برگزار می شد. مدت ها بعد این دو جشن با یکدیگر ادغام و در آغاز بهار جشن گرفته شدند.

بازگشت بهار در فرهنگ ها و عقاید متعدد، اهمیت معنوی دارد و به عنوان سمبل برتری نیکی بر بدی و سرور بر اندوه تلقی می شود. مردم سوریه، روسیه، پاکستان، آلبانی و چین نیز عید نوروز را جشن می گیرند.

چهارشنبه سوری اولین جشن و پایکوبی برای استقبال از بهار است که در شب آخرین چهارشنبه سال برگزار می شود. با پرپایی آتش و پریدن از روی آن و خواندن شعر «زردی من از تو، سرخی تو از من» این روز را جشن می گیرند.

فلسفه مراسم چهارشنبه سوری این است که با پریدن از روی آتش غم و اندوه و بیماری را به آتش می سپارند و خود را برای سالی خوش و به دور از کسالت و غم آغاز می کنند. از دیگر آداب چهارشنبه سوری که امروزه شاید کمی کمتر به آن پرداخته شود، مراسم قاشق زنی است که در آن دخترها و پسرهای جوان یک پارچه روی سر و صورت خود می کشیدند و به در خانه اقوام می رفتند و با زدن قاشق به همدیگر از صاحب خانه تقاضای شکلات و شیرنی می کردند.

یکی از رسوم عید باستانی که همچنان رواج دارد، چیدن سفره هفت سین است. در این سفره هفت نوع خوردنی که با حرف «سین» شروع می شود و هر کدام معنا و فلسفه خاص خود را دارند چیده می شوند.

مرسوم ترین آن ها سیر، سرکه، سماق، سنجد، سمنو و سبزه و سیب هستند. بعدها پس از اسلام کتاب قرآن نیز به این سفره اضافه شد. از دیگر محتویات این سفره تخم مرغ های رنگی و تزئین شده است. فلسفه عناصر سفره هفت سین نیز بسیار جالب است.

سیزده به در =این روز مصادف با سیزدهم فروردین است. در قدیم باور داشتند برای راندن نحسی باید از خانه خارج شد و در دامان طبیعت جشن گرفت. در تقویم ایران این روز را روز طبیعت نام گذاری کرده اند.

کلمه نوروز از زبان فارسی میانه به کلمه نوگروز (nōgrōz) گرفته شده است و ریشه در زبان اوستایی دارد. در زبان اوستایی، مورخان معادل آن را به شکل navaka raocah حدس زده اند. نوروز در زمان ساسانی شامل دو دوره می شد که به آن نوروز عام یا کوچک گفته می شد و در طی شش روز از اول فروردین تا ششم فروردین به طول می انجامید.

دیگری نوروز خاص یا بزرگ نامیده و از روز ششم فروردین آغاز می شد. در گذشته ایرانیان باستان این روز را به نام ناوا سرِدا یعنی سال نو یاد می کردند. در دوره خوارزمشاهیان در آسیای میانه از نام هایی مانند نوسارد و نوسارجی به معنای سال نو استفاده می شد.

در مورد فلسفه و علت پیدایش این عید باستانی نظرات و حکایات مختلفی وجود دارد. که برخی از نظرات را در این مطلب از هف هشتاد برایتان بازگو می کنیم. در افسانه ها این عید باستانی را به جمشید، اولین پادشاه روی زمین، نسبت داده اند.

بر طبق داستان های اساطیری جمشید با شر و بدی مبارزه کرد و خیر و نیکی را بر روی زمین برقرار کرد و سپس به جشن و پایکوبی پرداخته است. در یکی از این جشن ها که مصادف با روز اول فروردین بوده است با تابیدن نور خورشید بر روی تاج این پادشاه در بین مردم غوغا به پا می شود و مردم از شور و شعف فریاد می زدند، جمشید یعنی «بزرگی درخشید» که از ترکیب «جم» به معنی «بزرگی» و «شید» به معنی «درخشیدن» آمده است.

جمشید از آن پس این روز را به نام روز نو گرامی داشت و هر ساله مردم این روز را جشن می گرفتند. حکایت دیگر درباره فلسفه این جشن وجود دارد که آن را به کوروش کبیر نسبت می دهند. گفته شده است که کوروش کبیر نخستین فرمانروایی بود که این روز را نوروز نامید و آن را گرامی داشت.

در این روز گناهکاران را عفو کرد و دستور به پاکسازی کاخ خود داد و این گونه رسم خانه تکانی را بر جای گذاشت. بر طبق روایات تاریخی، کوروش در ۵۳۸ سال پیش از میلاد مسیح این روز را گرامی داشت و از آن موقع تا به الان به این شکل باقی مانده است.

همچنین بنا بر باور زرتشتیان این دوران، روح سپنداپیثوینا، که در دوران سرد سال تحت سلطه دیو زمستان به اعماق زمین فرستاده شده بود، طی مراسم و جشن های ظهر نوروز به زمین بازگردانده می شود. در رسوم ایران باستان بازگشت دوباره روح سپنداپیثوینا که نمایانگر تجدید حیات طبیعت و همراهی نور و گرماست، جشن گرفته می شود.

در یک داستان اسطوره ای دیگر آمده است که خداوند خلقت آدم را در روز اول فروردین به پایان رساند سپس آدم برای سپاسگزاری و شکرگزاری از خداوند و نعمت هایی که نصیب او کرده در این روز به دعا و پایکوبی پرداخته است.